کارت شبکه (Network Interface Card یا NIC) یک قطعه سختافزاری ضروری برای اتصال کامپیوترها به شبکههای محلی (LAN) یا اینترنت است. این کارت نقش واسطهای بین سیستم و شبکه را ایفا میکند و امکان ارسال و دریافت دیتاها را در قالب بستههای دیجیتال فراهم میسازد. کارتهای شبکه در دو نوع اصلی سیمی (Ethernet) و بیسیم (Wi-Fi) عرضه میشوند.
کارتهای سیمی از کابلهای اترنت برای اتصال استفاده میکنند، در حالی که کارتهای بیسیم از امواج رادیویی برای ارتباط بهره میبرند. سرعت انتقال داده در کارتهای شبکه متنوع است و از چند مگابیت بر ثانیه تا چندین گیگابیت بر ثانیه متغیر است، بسته به استاندارد مورد استفاده مانند Gigabit Ethernet یا Wi-Fi 6.
کارتهای شبکه میتوانند بهصورت داخلی در مادربورد ادغام شده یا بهصورت جداگانه از طریق اسلاتهای PCI یا USB نصب شوند. مدلهای پیشرفتهتر قابلیتهایی مانند پشتیبانی از VLAN، مدیریت ترافیک شبکه، یا حتی رمزنگاری سختافزاری برای افزایش امنیت را ارائه میدهند. انتخاب کارت شبکه مناسب به عواملی مانند نوع شبکه، سرعت مورد نیاز، و کاربرد خاص کاربر (مثلاً گیمینگ، سرور، یا استفاده خانگی) بستگی دارد.
امروزه بسیاری از دستگاهها، از جمله لپتاپها و کامپیوترهای رومیزی، به کارت شبکه داخلی مجهز هستند، اما نصب کارتهای مجزا میتواند عملکرد بهتری ارائه دهد، بهویژه در شبکههای پرسرعت یا حرفهای. کارتهای شبکه بیسیم اغلب از استانداردهای جدید مانند Wi-Fi 6 یا 6E پشتیبانی میکنند که پهنای باند بالاتر و تأخیر کمتری فراهم میکنند. در مقابل، کارتهای سیمی برای اتصالات پایدار و بدون قطعی مناسبتر هستند.
برای نصب کارت شبکه، درایورهای مربوطه باید نصب شوند تا سیستمعامل بتواند با آن ارتباط برقرار کند. همچنین، برخی کارتها امکان تنظیمات پیشرفتهای مانند تخصیص پهنای باند یا بهینهسازی برای برنامههای خاص را ارائه میدهند. کارت شبکه بهعنوان یکی از اجزای حیاتی در دنیای دیجیتال، نقشی کلیدی در تضمین ارتباطات سریع، امن و قابل اعتماد ایفا میکند. با پیشرفت فناوری، کارتهای شبکه روزبهروز کارآمدتر و متنوعتر میشوند تا نیازهای رو به رشد کاربران را برآورده کنند.